Əfqanlı bir əsgər öz ölkəsindən gözəl bir qadına sevgisini etiraf etmək üçün gül alır...
Gülün tək olması fərqlənən tək şey deyildi...Gülün rəngli olması fərqli idi.Əslində əsgər qorxu və tərəddüd ilə qadının yanına gedirdi.Qorxusu isə qadının onu rədd etməsi idi.Qadınla görüşür, qadına əlindəki gülü uzadır...Və qadının baxışına diqqət yetirir.Qadının baxışında sanki dunyalar vardı...
Daha sonra əsgər üzr istəyirəm hədiyyəm o qədər də möhtəşəm deyil amma...Tam bu anda qadın onu baxışları ilə susdurdu...O an əsgər anladı...Önəmli olan hədiyyə deyil,sevgi idi...Önəmli olan maddiyyat deyildə, gözəl bir gülüş və baxış idi...
Onsuz o əsgər o qadına dünyaları gətirsə,o gül qədər anlamlı olmayacaq...O gülün verdiyi gözəl baxışı yaşatmıyacaqdı...
Yəni demək istədiyim budurki,hər şey pulla,bahalı hədiyyələrlə ölçülmür,bəzən kiçik bir təbəssüm,sadə bir gül belə bəs edir qəlbləri fəth etməyə..

Şərh yazan hələ ki, olmayıb. İlk yazan sən ol.