Nə ağırdı insanin özuylə tənha galması.öz özüylə danışması.cavabsız sualları özune yağdırması...müttəhim də.hakim də özü olması.amma hansının haglı olduğunu bilməməsi...cünki o gədər üst üstə " kaş ki" lər yığılıb galar ki...güvəndiyin ümidə də.etdiyin səbrə də nifrət edərsən...daxildə hıçgırıglar boğar səni...amma səsin çıxmaz ki...budur həyat.budur alın yazısı...və bu yaziya asi olmag...amma nə dəyişər ki...??????...