Bir gün yene ondan söz açıldı.Heqiqeten onu unutdunmmu??? dediler mene.Niye de unutmayım,ayrılmağı istiyib geden o idi...dedim.Amma eslinde unutmamışdım onu.Ağlayan gözlerim deyil üreyim idi.
Ve iller keçdi.Geri döndüyünü eşitdim.Yanıma geldi.Sanki cenaze namazımı qılan camaatı narahat etmemek üçün eyildi ve qulağıma..heqiqeten meni unuttunmu dedi?..Amma men,ona cavab vere bilmedim.Çünki o an beyazlara bürünmüş halda bir tabutun içinde idim...
Sevdiyimizi anlamaq üçün itirmeliyik.İtirdikden sonra qazanmaq cetin olur,bezen de heç olmur...

Şərh yazan hələ ki, olmayıb. İlk yazan sən ol.