Bir gun Wahin ovladini kasib bir kiwi olumden qurtarir. Wah kasiba deyir: senin mukafatini bu wertle verecem, gedek denize baliqci qarmaq atsin suya ordan ne cixsa onun aqirliqi qeder sene qizil verecem. Neyse gedirler denize baliqci qarmaqi atir, cixardanda gorurler balaca bir sumuk. Sultan Wah kasiba deyir: oz bextinden kus balaca sumuk cixdi. Kasib cox uzulur. Kasibi aparirlar Wahin sarayina, terezin bir gozune sumuyu bir gozune sumuk agirliqda qizili qoyurlar. Wah oz ozune diyir: yaxwi deyil ha bu menim oqlum olumden qurtarib qoy terezi bir kup qizil qoyum kasib sevinsin. Wah emr etdiki tereziye bir kup qizil qoyulsun, bir kup qizil qoyuldu bir kup ama terizi duzelmedi. Sumuk bir kup qizildan bele agir oldu. Sultan Wah metel qaldi, emr etdi kupun biride qoyulsun, ikinci kup qizil qoyuldu yene terezi duz olunmadi, neyse bew kup qizil qoydular terezi duzelmir, Wah bu iwde sir olmaqini bilib butun ziyali alimleri hamsini toplayib arawdirilmasini emr etdi, heresi bir soz dedi, icerilerinde bir dindar Efendi var idi, o Waha dedi: bu sumuk dunyada yawarken gozu dunya mali ile doymayan insan gozunun sumuyudu, getirin tereziye biraz torpaq tokun duzelsin. Biraz tereziye torpaq token kimi terezi geldi beraber oldu. Wah bunu gorub anladiki gerek nefsivin wahi olasan, gerek Wah olmaqimdan yox insanliqimdan adamliqimdan istifade edem, Esl Wah Padiwah nefsine qalib gelsin. Heqiqetdi nefsi ozunde olmayanin gozu doymur, Hz Fatime anamiz gozel demiw: insanin gozunu yalniz torpaq doydurar.

Şərh yazan hələ ki, olmayıb. İlk yazan sən ol.