Səninlə danışacaq çox sözüm olmasına baxmayaraq, bəzən susmağa məcburam. Çünki qəlbimi bürüyən bu acının heç bir izahı yoxdur. Bəzən başımın ağrıdığı halda qarşımdakı insanın sözlərini dinləyib, ən sonda gülməyə məcburmuş kimi gülürəm. Kimsə məni görmürmüş kimi, yüzlərlə insan arasında arasında ağlamaq istəyirəm. Bəzən hansı ki, qəlbimin ağrılarına dözə bilməyib yerindən çıxarıb atmaq istəyirəm. Keçər deyib sonraya saxladığım hər şey onun əllərimdən tutub, boynumdan qucaqlamağı ilə keçəcəkdi. Hansı ki, həmin o insanın yoxluğu var ətarafımda. Bax belə bir şeydir tək qalmaq..ÜnVansıZ. ...

Şərh yazan hələ ki, olmayıb. İlk yazan sən ol.