الله∞

Alma desəm çıx! Armud desəm çıxma! Bir oyun sanardım Gizlənqaçı mən... Deyilmiş amma , bilirdin Ana ? Gizlənənlər yoxa çıxdılar birər birər Kor oldum sanki , söndü bütün işıqlar Gözlərimi açdığımda baxdım ki , hamısı gediblər... Mən təkrar yumaram gözlərimi , söylə çıxsınlar , Ana! Söylə ,Alma!deyirəm, bəs hərkəs harda?

Nə deyim ki, utanıb girək yerin dibinə, Nə deyim ki, dirildək dillərimizi, Nə deyim ki, bu milləti düşmən bürüsün birdəfəlik gedək cəhənnəmin dibinə. Birdəfəlik elə yumaq gözlərimizi yanan körpələrə, yalan bizlərə. O xalçanın boyu boyuna yaraşıb Zəhra. Heçnəyim yoxdur hədiyyə edəm sənə, Getmə, gözlə, gör nə tapdım, Cibimdə biraz nəfəs, ... Ardını oxu....

Xoşbəxt olmağı sabaha buraxmaq, qarşıya keçmək üçün çayın dayanmasını gözləməyə bənzər. Çay əsla dayanmaz.