| Forum - Oyrendimki.{}{}{} |
Ibretamiz Movzular. | Oyrendimki.{}{}{}
Hayata_Bedel 
Yaradıldı: 14 Yanvar 2018 Saat 19:06
Yaradıldı: 14 Yanvar 2018 Saat 19:06Mövzu: Sonsuz bir qaranlığın içinden doğuldum. İşığı gördüm, qorxdum.
Zamanla işıqda yaşamağı öyrendim. Qaranlığı gördüm,
qorxdum. Gün geldi, sonsuz qaranlığa yola saldım
sevdiklerimi. Ağladım.
Yaşamağı öyrendim.
Doğumun, heyatın bitmeye başladığı an olduğunu, aradakı hissenin,
ölümden oğurlanan vaxtlar olduğunu öyrendim.
Zamanı öyrendim.
Yarışdım onunla…
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla
öyrendim…
İnsanı öyrendim.
Sonra insanların içerisinde yaxşılar ve pisler olduğunu…
Sonra da her insanın içerisinde yaxşılıq ve pislik olduğunu öyrendim.
Sevmeyi öyrendim.
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha qalıcı olduğunu, sevginin güvenin
sağlam temeli üzerinde qurulduğunu öyrendim.
İnsan bedenini öyrendim.
Sonra bedenin altında bir ruh
olduğunu…
Sonra da ruhun, eslinde, bedenin
üstünde olduğunu öyrendim.
Dünyanı öyrendim.
Sonra dünyanı işıqlandırmağın
yollarını öyrendim.
Sonda dünyanı işıqlandıra bilmek
üçün evvel etrafını işıqlandırmalı
olduğunu öyrendim.
Çöreyi öyrendim.
Sonra sülh üçün çöreyin bol
istehsal edilmeli olduğunu…
Sonra da çöreyi edaletle bölmenin,
bol istehsal etmek qeder
ehemiyyetli olduğunu öyrendim.
Oxumağı öyrendim.
Özüme yazmağı öyretdim sonra…
Ve bir müddet sonra yazmaq, özümü öyretdi mene…
Terk etmeyi öyrendim.
Sonra dözmeyib qayıtmağı…
Daha sonra da özüme reğmen getmeyi…
Dünyaya tek başıma meydan oxumağı öyrendim genc yaşda…
Sonra kütlelerle birge getmeli olduğum fikrine geldim.
Sonra da esl gedişin kütlelere qarşı olmalı olduğunu öyrendim.
Düşünmeyi öyrendim.
Sonra qelibler içinde düşünmeyi öyrendim.
Sonra sağlam düşüncenin qelibleri yıxaraq düşünmek olduğunu
öyrendim.
Namusun ehemiyyetini öyrendim evde…
Sonra namusdan mehrum olandan namus gözlemenin namussuzluq
olduğunu, heqiqi namusun, günah elinin altında iken günaha el
sürmemek olduğunu öyrendim.
Heqiqeti öyrendim bir gün…
Zamanla işıqda yaşamağı öyrendim. Qaranlığı gördüm,
qorxdum. Gün geldi, sonsuz qaranlığa yola saldım
sevdiklerimi. Ağladım.
Yaşamağı öyrendim.
Doğumun, heyatın bitmeye başladığı an olduğunu, aradakı hissenin,
ölümden oğurlanan vaxtlar olduğunu öyrendim.
Zamanı öyrendim.
Yarışdım onunla…
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla
öyrendim…
İnsanı öyrendim.
Sonra insanların içerisinde yaxşılar ve pisler olduğunu…
Sonra da her insanın içerisinde yaxşılıq ve pislik olduğunu öyrendim.
Sevmeyi öyrendim.
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha qalıcı olduğunu, sevginin güvenin
sağlam temeli üzerinde qurulduğunu öyrendim.
İnsan bedenini öyrendim.
Sonra bedenin altında bir ruh
olduğunu…
Sonra da ruhun, eslinde, bedenin
üstünde olduğunu öyrendim.
Dünyanı öyrendim.
Sonra dünyanı işıqlandırmağın
yollarını öyrendim.
Sonda dünyanı işıqlandıra bilmek
üçün evvel etrafını işıqlandırmalı
olduğunu öyrendim.
Çöreyi öyrendim.
Sonra sülh üçün çöreyin bol
istehsal edilmeli olduğunu…
Sonra da çöreyi edaletle bölmenin,
bol istehsal etmek qeder
ehemiyyetli olduğunu öyrendim.
Oxumağı öyrendim.
Özüme yazmağı öyretdim sonra…
Ve bir müddet sonra yazmaq, özümü öyretdi mene…
Terk etmeyi öyrendim.
Sonra dözmeyib qayıtmağı…
Daha sonra da özüme reğmen getmeyi…
Dünyaya tek başıma meydan oxumağı öyrendim genc yaşda…
Sonra kütlelerle birge getmeli olduğum fikrine geldim.
Sonra da esl gedişin kütlelere qarşı olmalı olduğunu öyrendim.
Düşünmeyi öyrendim.
Sonra qelibler içinde düşünmeyi öyrendim.
Sonra sağlam düşüncenin qelibleri yıxaraq düşünmek olduğunu
öyrendim.
Namusun ehemiyyetini öyrendim evde…
Sonra namusdan mehrum olandan namus gözlemenin namussuzluq
olduğunu, heqiqi namusun, günah elinin altında iken günaha el
sürmemek olduğunu öyrendim.
Heqiqeti öyrendim bir gün…
WEB Versiya